Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Το νερό νεράκι

Και τώρα το σημερινό δελτίο ειδήσεων για τις εξελίξεις που αφορούν στο νερό. 


Έληξαν το απόγευμα οι εργασίες του Διεθνούς Συνεδρίου για το Νερό που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της πρώην λίμνης Μαραθώνα. Οι ηγέτες του κόσμου αποφάσισαν ότι η πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά απλή ανάγκη. Τα αποτελέσματα της συνόδου στηρίχτηκαν στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπο, στην οποία το νερό δεν αναφέρεται ξεκάθαρα ως ανθρώπινο δικαίωμα. ΄Σίγουρα αποτελεί μια ζωτική ανάγκη, δήλωσε ο πρόεδρος του συνεδρίου ωστόσο περισσότερο αποτελεί μια πρώτη ύλη η οποία μπορεί να αγοράζεται και να πωλείται ως οικονομικό αγαθό. Ο εκπρόσωπος της Παγκόσμιας τράπεζας δήλωσε ότι  «… με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το νερό θα μεταφέρεται σύντομα ανά τον κόσμο όπως συμβαίνει και με το πετρέλαιο…». 





Υπεγράφη το απόγευμα της Δευτέρας η συμφωνία πώλησης της ΕΥΔΑΠ στον Όμιλο ΝΕΡΟΚΛΕΦΤ. Αμέσως μετά ο πρωθυπουργός σε ομιλία του τόνισε ότι «Η πώληση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης του κοινού. Το νερό είναι ένα πολύτιμο αγαθό, είπε ο πρωθυπουργός, το οποίο οι έλληνες πληρώνουν σε πολύ χαμηλές τιμές, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, και δεν το εκτιμούν όσο πρέπει.» Ο εκπρόσωπος της ΝΕΡΟΚΛΕΦΤ δεσμεύτηκε ότι  και στην Ελλάδα θα εφαρμοστεί το μοντέλο των Φιλιππίνων στην άνοδο των τιμολογίων,  σύμφωνα με το οποίο θα  πραγματοποιηθούν  αυξήσεις κατά 500% σε χρονικό ορίζοντα 5 ετών. Επιπλέον τόνισε ότι, μετά την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης, όσοι καταναλωτές δεν καταφέρνουν να πληρώνουν έγκαιρα τους λογαριασμούς τους, θα  τους κόβεται το νερό για διάστημα 1 εβδομάδας. Παραπλήσιο μέτρο που εφάρμοσε ιδιωτική εταιρεία στο Μπουένος Άιρες είχε μεγάλη επιτυχία, και αύξησε τα κέρδη των πωλήσεων αποσμητικών μασχάλης. 

Σφοδρές συγκρούσεις σήμερα νωρίς το πρωί στο Θεσσαλικό κάμπο, την ώρα που χιλιάδες κόσμος εγκαταλείπει τη νοτιοδυτική Λάρισα, καθώς ο Δήμος Καρδίτσας,  υποστηριζόμενος από μαχητικά ελικόπτερα και πυροβολικό ξεκίνησε νέες επιχειρήσεις σε βάρος εξτρεμιστών Αγροτών που κατηγορούνται ότι εξαπολύουν επιθέσεις κατά των δυνάμεων που φυλάνε τα αποθέματα της Λίμνης Πλαστήρα. Εν τω μεταξύ ο αριθμός των καταγεγραμμένων κρουσμάτων χολέρας στην περιοχή αυξήθηκε σε τουλάχιστον 930, ανακοίνωσαν οι τοπικές αρχές την Τετάρτη, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, που επιβεβαίωσε το υπουργείο. Το ξέσπασμα επιδημίας χολέρας αποδίδεται σε μολυσμένες πηγές νερού.

Τέλος των ειδήσεων.

Συνεχίζουμε με το κανονικό μας πρόγραμμα.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Dizzy



Ερωτεύεσαι. Και ξαφνικά είσαι λες και έχεις πιει δεκαπέντε μπύρες.
-Δεν ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι.
-Κάνεις μαλακίες.
-Περπατάς στο δρόμο και τραγουδάς/σφυρίζεις.
-Δεν πιστεύεις ότι είσαι με αυτόν που είσαι και αναρωτιέσαι: Εσύ είσαι εσύ;
-Δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου: Εγώ είμαι εγώ;
-Μετά από λίγο δεν θυμάσαι με τίποτα ποιος ήσουνα.
-Νομίζεις ότι είσαι καλά, ενώ όλοι βλέπουν τραγικές αλλαγές στη συμπεριφορά σου.
-Σε μεγάλη ποσότητα, και τα δύο σε αδυνατίζουν.
-Δε σε νοιάζει τίποτα. Μόνο η επόμενη (φορά ή μπύρα).
-Στιγμιαία μπορεί να συνειδητοποιήσεις ελαφρά την κατάστασή σου και σε πιάνουν κλάματα, πανικός, ανασφάλεια.
-Πάντα, πάντα, πάντα ξεκινάς με τη βεβαιότητα ότι αυτήν τη φορά θα ελέγξεις την κατάσταση. 
-Και πάντα, πάντα, πάντα στο τέλος καταλήγεις σκατά.




Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Post-holidays post

Μαζεύω το σπίτι μετά τις διακοπές. Για την ακρίβεια μαζεύω το σπίτι εδώ και μια βδομάδα μετά τις διακοπές. Το σακίδιο είχε βρει τη γωνιά του στην είσοδο σαν τεράστιο πορτοκαλί φωσφοριζέ γατί. Σχεδόν το λυπήθηκα που το ανέβασα στην ντουλάπα.
...
Άδειασα και το καλαθάκι με τα σκουπίδια που έχω στο γραφείο.  Ήρθε η ώρα σου και σένα, λέω, το γυρίζω ανάποδα, αδειάζει...Χμμμ... Στον πάτο, ένα τσαλακωμένο πακέτο τσιγάρα. Ξανα-χμμμ... Το πήρα και το ακούμπησα στη βιβλιοθήκη. Ε, ναι λοιπόν. Αυτό το πακέτο θέλω να το κρατήσω. Τώρα πώς γίνεται να δένεσαι συναισθηματικά με ένα άδειο τσαλακωμένο πακέτο τσιγάρα...ανεξήγητο. Σχεδόν ανεξήγητο. Δηλαδή ανεξήγητο για το κομμάτι σου εκείνο που σκέφτεται λογικά. Το τεράστιο εκείνο, εγωιστικό, υστερικό, λογικό κομμάτι εαυτού, που σου σπάει τ' αρχίδια κάθε φορά που πας να κάνεις κάτι που σου αρέσει. "Μηηηη"..."Ααααα"..."Ιιιι"...Σα γριά καρακάξα. Εμένα αυτό μου αρέσει. Να βάλω το πακέτο αυτό πάνω στη βιβλιοθήκη. "Κολληματάκι, ε?"
Ε, ναι λοιπόν. Έφαγα κολληματάκι. "Τόσες μέρες διακοπές και εκεί εσύ." Ουφ, παραδέχομαι. Κακό, θα μου πεiς, χάνεις το χρόνο σου θα μου ξαναπείς. Ναι, οκ. Ε, και? Υπερασπίζομαι το δικαίωμα στο προ-διακοπιαίο κολλημά μου. Κοίτα λοιπόν και δώσε βάση πόσο μαγικά είναι τελικά τα κολλήματα.
Και ας πάρουμε την περίπτωση "στο άδειο σου πακέτο απόψε μπήκα". Καταρχήν ένα τσαλακωμένο, άδειο πακέτο τσιγάρα αποκτά προσωπικότητα. Σου μιλάει. Σου λέει για εκείνο το βράδυ που τσαλακώθηκε. Πώς ακριβώς τσαλακώθηκε. Με αδιαφορία. Το άνοιξε, κλακ, κοίταξε αν υπήρχε μέσα κανένα τελευταίο τσιγάρο, δεν υπήρχε, το 'κλεισε, ξανακλάκ, το κούνησε μια δυο τρεις φορές στον αέρα και... χραπ το ζούληξε ανάμεσα στον αντίχειρα, τον μέσο και τον παράμεσο. ΘΑ ΠΕΤΑΞΩ ΕΓΩ ΤΕΤΟΙΟ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟ ΠΑΚΕΤΟ? Μετά, το πακέτο ανοίγει το στοματάκι του, ή μάλλον το καπάκι του και αρχίζει και θυμάται τι ωραία που πέρασε εκείνο το βράδυ, πόσες μπύρες, πόσες κουβέντες, γέλια, τσακωμοί. Παρακάτω δεν είχε, γεγονός περίεργο, πολύ περίεργο, indeed, και πιθανότατα γεγονός που όξυνε το κόλλημα. Πάντως σπουδαία βραδιά, άαα, όλα κι όλα.
Άσε και το άλλο, ρε παιδί μου. Τρως κόλλημα. Ρωτεύεσαι και σε φτύνουν δηλαδή. Ας μείνουμε σε αυτήν την απλή περίπτωση. Αν τώρα το αντικείμενο του έρωτος, είναι γαμάτος τύπος, εμπνευστικός, πολυτάλαντος, πολυάσχολος κλπ.  δεν τρέχει μία. Πέσε με τα μούτρα σου λέω. Θα έχεις ακούσει τόσες μουσικάρες, θα έχεις ανακαλύψει νέες χώρες να πας ταξίδια, νέα μέρη να βγαίνεις το βράδυ, νέες αντιλήψεις, για να μην πω για τη δίαιτα που έχεις χάσει και 3-4 κιλά. (το ένα κιλό δεν πιάνεται, είναι από την αποτρίχωση που επιτέλους θυμήθηκες). Τι να λέμε τώρα? Πορώσου, μη μασάς μία.


Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Νησί Περιπλά

Ουφ...Έρχεται μια στιγμή που εκεί που πλένεις τα δόντια σου για να πας για ύπνο, σκάνε ένα σωρό άσχετα θέματα. "Πάλι τρέχει το καζανάκι", "Τι σκατά κάνω σε αυτή τη ζωή" και λοιπά. Και κάπως έτσι κάθισα χθες, ή μάλλον και χθες και άρχισα να συλλογίζομαι, τι σκατά έχω κάνει τα τελευταία 13 χρόνια, από τότε που τέλειωσα δηλαδή το σχολείο, και συνειδητοποίησα για πολλαπλή φορά ότι σίγουρα δεν έκανα σχεδόν τίποτα που να μου άρεσε. Φαντάστηκα τον εαυτό μου χαμένο σε μια ζούγκλα από αριθμούς και επιστημονικά τέρατα και σημεία, να με κυνηγάνε παραμορφωμένα κεφάλαια φυσικής, να πέφτω σε χημικούς βάλτους με απαίσια μυρωδιά και να συναντώ περίεργες φυλές κανιβάλων, με πτυχία βιολογίας να καλύπτουν τα απαυτά τους. Αποφάσισα λοιπόν και πάλι να αλλάξω ρότα...Θα την παρατήσω τη ζούγκλα, τα τέρατα και τις περιπέτειες, άλλωστε η ζέστη δε μου άρεσε ποτέ, και θα περιπλανηθώ σε κομψά φιλολογικά σαλόνια και παρφουμαρισμένους καλλιτεχνικούς κύκλους... Ήδη μου ήρθε μία δήθεν μπόχα στη μύτη... Τι να πεις...Viva l' aventura- και σιγά μη σκίσεις κανα καλσόν...

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Κεφτές-ματιές

Πότες επιτέλους θα μπει στο chat του facebook η επιλογή "Invisible"?
(Pop-up ανασφάλεια 1:Βρε λες να έχει μπει και να μην το έχω πάρει χαμπάρι;-Διεξοδικό ψάξιμο 3-4 σελίδων αποκαλύπτει πως όχι, οπότε επανερχόμαστε στο καυτό ερώτημα των ημερών.)
Να μπει το ρημάδι το invisible, να είσαι αόρατος βρε αδελφέ. Όχι για να μη σου μιλάνε ενοχλητικοί φίλοι. (Αν έχεις τέτοιους φίλους καλά να πάθεις. Άσε που για να έχεις ενοχλητικούς φίλους, εσύ τι είσαι δηλαδής, καλύτερος? Δε νομίζω!) Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό και βαθύ. Να είσαι αόρατος είναι μεγίστης σημασίας για να φτύνεις αυτόν που γουστάρεις και δε σου μιλάει ποτέ, χωρίς να χρειάζεται να ρίχνεις κλεφτές ματιές, με κίνδυνο να σε δει.
Για να μάθει αυτός.

Υπόσχομαι να σταματήσω να πίνω τσίπουρα μέρες που έχω φάει τσιπούρα. 

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Να πεις ή να πιεις;

Γυρίζω σπίτι, ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο...Home of the blues. Είναι από αυτά τα βράδια που δεν έχεις πιει πολύ, αλλά έχεις μιλήσει πολύ και δεν είσαι τελικά σίγουρος ή σίγουρη αν ήθελες να τα πεις όλα αυτά...Ίσως καλύτερα να είχες πιει πάλι...

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Pre-post

Τα μπλογκ είναι τέλεια.  Έχω γράψει τουλάχιστον 17 προτάσεις, τις οποίες έσβησα, για να γράψω την επόμενη, που θα είναι πιο γαμάτη από την προηγούμενη. Αυτή δηλαδή που μόλις διάβασες. Όχι αυτήν. Ούτε την προηγούμενη. Την πάρα-προηγούμενη. Με αυτόν τον ρυθμό, μάλλον δε θα καταφέρω να γράψω κάτι σήμερα, οπότε αυτό το ποστ δεν είναι το είναι το πρώτο τούτου δω του βλογκ.

(Βλογκ. Πιο καλό από μπλογκ. Μοιάζει με όνομα εξωγαλαξιακής φυλής. Να θυμηθώ να κάνω μια μίνι έρευνα σχετικά με την ύπαρξη των Βλογκ. Αν υπάρχουν πάντως, σίγουρα το γραμματοκιβώτιό τους θα βρίσκεται δίπλα σε αυτό των Βλαγκ, από τους οποίους προέρχονται οι Βλακ, οι πρώτοι κάτοικοι.) 

Τι έλεγα; Α, ναι. Αυτό το ποστ με βεβαιότητα μπορώ να πω ότι δεν είναι το πρώτο.  Είναι περισσότερο μια σπουδή πάνω σε ένα μελλοντικό πρώτο ποστ. Πρόκειται δηλαδή για ένα γνήσιο δείγμα πρι-ποστ.

Και ως τέτοιο, δεν έχει κατακλείδα.